Nowe forum!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Za pomocą sonido arrancar uciekł w przeciwną stronę, minęliście się. Stał się szybszy i silniejszy dzięki ressurection.
- Nagasawa no Kattoshi! - z włóczni wyłoniła się fioletowo-czarna, energia. Kiedy jego broń była na ładowana zamachnął się, wtem w twoją stronę poleciała fala energii. Ponadto! Z włóczni wylatywał oślepiający blask, nic nie widziałeś, a fala leciała na ciebie, dodatkowo przeciwnik użył sonido i znalazł się tuż za tobą.

Atak zranił pustego, na plecach pojawiła się kreska z spływającą z niej krwią, obraca się z wrzaskiem ze złości i podnosi na ciebie pięść...

Rozbiłeś jego hierro, lecz nie uszkodziłeś go poważnie. Nagle w arrancara uderzył jego własny potężny atak. Potężny wybuch sprawił, że nie mogłeś utrzymać się na nogach. Po opadnięciu całego dymu(było go pełno) ujrzałeś arrancara, któremu maska pękła w pół a jego miecz powrócił do normalnej formy.
- Jak się zwiesz shinigami? - zapytał cicho, sam ledwo go usłyszałeś.

Zniszczyłeś arrancara doszczętnie, w prawdzie nie było co z niego zbierać. Widok był ohydny omal nie zwymiotowałeś, wszędzie pełno krwi wnętrzności pustego były rozwalone w odległości 30 m.
To koniec. Po chwili arrancar zamienił się w pył została po nim tylko maska.

OFF: Musiałem ten opis jego śmierci umieścić xD

Tym czasem...

- Jesteś niezły! - krzyczy pusty do kapitana, szeroko się uśmiechając.
- Dzięki, ale nie mogę przyjmować komplementów od psychola takiego jak ty.
Po krótkiej chwili wiatr sprawił, że moje haori i jego szata zatańczyły na wietrze. Kiedy arrancar zobaczył, że jego kompan przegrał, lekko się przeraził... W krótkiej chwili otworzył garagantę i rzekł do mnie:
- Jeszcze się spotkamy... - jego głos brzmiał poważnie. Wskoczył do ciemnej otchłani tego portalu.
Po tym wydarzeniu otworzyłem bramę senkai, po czym rzekłem do mojego oficera:
- Shino to koniec, dobrze się spisałeś, wracamy do Seireitei.

The End

Nie wiem dlaczego jednak ktoś chciał się na pozbyć. Zwłaszcza Aramiego w którego ktoś miał zamiar trafić. Komuś nie podoba się ,że tu jesteśmy-pomyślałem. Czyżby był to ten zbieg którego mamy pojmać czy zupełnie ktoś inny. Ta sytuacja stawała się z minuty na minutę coraz dziwniejsza. Zastanowił mnie zwłaszcza fakt ,że skąd nasz cel miałbym wiedzieć ,że przybyliśmy dokładnie w tej chwili. Oczywiście pewnie mógł mieć pewnego rodzaju przypuszczenia ,że ktoś z pewnością będzie chciał się nim zająć skąd jednak wiedział gdzie dokładnie się znajdujemy. Czyżbyśmy mieli wśród nas jakiegoś zdrajcę....Wszystko jest możliwe. Spojrzałem na Aramiego wyglądał na trochę przerażonego. Zaledwie mnie więcej centymetr dzielił go od śmierci. Nie widziałem nawet kto to był jednak wydaję mi się ,że Arami spojrzał w tamtym kierunku i coś zauważył. Za dużo się zamartwiam przecież na szczęście nic takiego się nie stało...na razie. Jedno jest pewne nie możemy dalej stać bezczynnie tutaj wśród tych wszystkich ludzi którzy nas nie widzą aczkolwiek przez nas może im się coś stać. Szturchnąłem Aramiego po czym powiedziałem:
-Ty coś widziałeś prawda...Spojrzałeś się z pewnością w kierunku z którego nadleciała tamta strzałka...Co tam takiego widziałeś?...Jednak za nim odpowiesz powinniśmy się gdzieś ukryć...Za mną.
Zaprowadziłem nas do wielkiego budynku który z pewnością był opuszczony. Wywnioskowałem to po tonach kurzu które znajdowały się na przedmiotach w tym budynku. W kącie pokoju stały dwa z pewnością stare fotele. Zmiotłem z obydwóch kurz po czym wskazałem ręką Aramiemu żeby usiadł.
-Więc co tam widziałeś opisz mi wszystko jak najdokładniej. Rozsiadłem się w fotelu czekając na jego odpowiedź. Miałem nadzieję ,że opiszę mi to co widział jak najlepiej.

Zauważyłem wielki niepokój na twarzy kolegi kapitana. Nie dziwiło mnie to zresztą ponieważ ja też byłem w pewnym stopniu przerażony całą tą zaistniałą sytuacją. Z wypowiedzi Aramiego dowiedziałem się tylko tego ,że osoba która miała zamiar nas zabić lub tylko ostrzec była niezwykle szybka. Spojrzałem na Aramiego który cały czas w ręce trzymał tamtą strzałkę. Widocznie przeżywał to co się wydarzyło dość mocno. Zauważyłem również ,że to podniecenie które okazywał przed bramę Senkai już opadło. Z pewnością była to jego zrządza walki w końcu jest on kapitanem oddziału który uchodzi za najpotężniejszy w całym Seireitei czego główną zasługą jest siła kapitana tego oddziału. Jednakże Arami równie krótko jak ja piastował urząd jednego z kapitanów trzynastu oddziałów i był zupełnie inny z pewnością od swoich przeciwników. Wstałem więc z fotela po czym podszedłem do swojego kolegi. Usiadłem obok niego po czym powiedziałem:
- Nie martw się...najwidoczniej nikt nas zabić nie chciał jednak z pewnością tej osobie nie podoba się to ,że tutaj jesteśmy. Najprawdopodobniej był to ten zbieg którego poszukujemy. W końcu nie oszukujmy się był on porucznikiem w najważniejszym oddziale więc ukrycie reiatsu to z pewnością nie był dla niego żaden problem. Jednak jak stwierdziłeś jest on niezwykle szybki. Możliwe nawet ,że może być szybszy od nas razem wziętych. Jedynym sposobem aby go dopaść będzie współpraca i niezmierne zaufanie. Będziemy musieli go odnaleźć po czym we dwóch odciąć mu jakąkolwiek drogę ucieczki. Wtedy jedynie będzie istniał cień szansy ,że uda nam się go pokonać. Nie jest to jednak nic pewnego bo nadal nie wiemy jaką moc posiada jego pogromca dusz...Powiedziałem po czym ciężko westchnąłem.
-ehhh...Arami muszę ci coś wyznać od dłuższego czasu szukałem jakiegokolwiek przyjaciela wśród bogów śmierci. I jak na razie jesteś osobą której mogę najbardziej zaufać. Muszę jednak zadać ci pewne pytanie...Pamiętasz wtedy jak dostaliśmy dane na temat naszego celu była tam wzmianka o tym ,że może być on Vizardem. Ciebie ta informacja bardzo podnieciła lub w jakimś stopniu pobudziła. Nie miej  mi tego za złe ale muszę to wiedzieć...Czy ty masz zamiar zdradzić Soul Society i stać jednym z nich.. To są tylko moje prywatne rozmyślenia jednak muszę to wiedzieć...Wybacz ,że zadałem takie pytanie jednak ta myśl nie daje mi spokoju. Spojrzałem na Aramiego czekając na jego reakcję  miałem jednak nadzieję ,że odpowiedź nie będzie mnie zmuszać do wyciągnięcia Rokku.